Joris Messink is een energieverdubbelaar: als hij iets doet waar hij energie van krijgt, vermeerdert hij het en geeft het weer terug. Maar daar was op de bewuste maandagochtend en eigenlijk al een aantal maanden ervoor geen sprake meer van. “Normaal gesproken krijg ik energie van nieuwe projecten en mensen ontmoeten. Door de hele tijd achter het computerscherm te zitten, raakte ik behoorlijk lamlendig, had geen zin meer in mijn werk en kreeg niks voor elkaar.” Als ‘continuous improvement expert’ bij een groot pensioenfonds is het zijn taak andere mensen te inspireren en begeleiden op het gebied van interne vernieuwingen. Zichzelf inspireren lukte allang niet meer en dus trok hij aan de bel bij zijn werkgever.
Resetten
Al een jaar of twaalf werkt Joris met veel plezier voor het bedrijf. “Ik begon met simpele klantvragen en groeide door tot mijn huidige functie. Kort gezegd ben ik bezig om de filosofie ‘blije medewerkers, blije klanten’ in de praktijk te brengen. Ik coach meerdere afzonderlijke teams van ons bedrijf. Voor corona ging dat tijdens bijeenkomsten, maar ineens moest alles via een scherm. Dat werkte gewoon veel minder goed.” Joris zelf werd steeds minder blij, voelde zich eenzamer worden en afstevenen op een burn-out of zelfs depressie. “Rationeel kon ik tegen mezelf zeggen: je hebt een leuke baan, zat vrienden, een tof huis in Amsterdam, maar het voelde echt heel anders, als een donker gat.” Hij trok aan de bel bij zijn manager en samen kwamen ze tot de conclusie dat de laptop een paar maanden dicht moest en Joris er beter op uit kon gaan om met zijn handen te werken. Tijd voor een reset dus.
Natuurlab
Via de Vrijwilligerscentrale Amsterdam kwam Joris terecht bij Terragon: een groene oase in de hoofdstad waar circulair denken centraal staat en kunst, wetenschap, sport en spel samenkomen. In dit natuurlab is altijd een hoop te doen en Joris kon zich er goed uitleven. “Ik heb onder andere hekjes gemaakt, de schuur heringericht en een buitenkeuken en -douche gemaakt.” In het begin moest Joris wel wennen, want efficiënt en gestructureerd als hij was, ging hij ook in zijn vrijwilligersjob alles organiseren zoals hij op werk gewend was. “Zo maakte ik bijvoorbeeld afspraken wanneer ik er zou zijn, maar dat vonden ze daar eigenlijk niet nodig, ze waren al blij met elke dag dat ik er hielp. Ik moest al dat geregel van me echt loslaten en toen dat gelukt was, voelde ik me veel vrijer en had meer plezier.”
Het waren een paar helende maanden, precies wat ik nodig had.
Een win-win-win situatie
Een van de grotere activiteiten van Terragon zijn de kampen. In de meivakantie en de zomer komen kinderen naar het terrein toe voor heel veel buitenpret. “In de tijd voor en tussen de kampen, werkten we met een klein groepje mensen. Dat was al heel prettig. Met de kinderen en begeleiding erbij was er helemaal veel reuring op het terrein.”
Inmiddels zijn de maanden resetten voorbij en is Joris weer aan de slag op de werkvloer. “Ik ben heel blij dat mijn werkgever me steunde toen ik net op tijd aan de bel trok. Anders had ik er denk ik veel langer uit gelegen, want een mogelijke burn-out en herstel daarvan kan erg lang duren.” Een win-win-win situatie dus. Joris was binnen een paar maanden weer de oude, de werkgever kreeg een blije werknemer terug en de maatschappelijke organisatie heeft een hoop klussen kunnen afvinken. “Het waren een paar helende maanden, precies wat ik nodig had en nu ben ik weer terug naar de positieve en energieke persoon die ik was, heel fijn.”
Vraag de gratis toolkit Good Busy aan.