Samen met haar vriend en de tamelijk ondeugende jonge kater Ollie woont ze in Limburg. Vanwege haar werk hebben ze hun studentenstad Maastricht voor Roermond ingeruild. “We hebben het heel erg leuk gehad in Maastricht en nu ook in onze nieuwe stad.” Als advocaat die zich bezighoudt met strafrecht, familierecht en socialezekerheidsrecht is de week van Simone van Venrooij wel aardig gevuld. Toch maakt ze tijd vrij om zich vrijwillig in te zetten.

Vier het Leven

Als student kwam ze terecht bij Stichting Vier het Leven, een organisatie die culturele activiteiten voor ouderen (65+) organiseert. De gasten die meegaan gaan er graag op uit, maar doen dat liever niet alleen of vinden het lastig om alles zelf te regelen. Door een vriendin maakte ze kennis met de organisatie. “We wilden met wat vriendinnen een terrasje pakken toen één vriendin niet mee kon: ze ging naar het theater met ouderen uit de stad. Daar wilde ik wel meer van weten. Ik ben toen gaan informeren en heb me aangemeld. Ik ben altijd al theaterliefhebber geweest en als ik dan ook nog eens kan helpen om eenzaamheid onder ouderen te bestrijden, doe ik dat graag.”
De avondjes uit zijn zo gezellig, dat Simone met veel plezier zo’n vijf keer per jaar teruggaat naar haar studentenstad om met twee of drie ouderen naar het theater te gaan. “Als vrijwilliger geef ik mijn beschikbaarheid op en krijg dan van de locatiecoördinator een draaiboek waarin staat naar welke voorstelling ik ga en met welke gasten. Ik haal de gasten thuis met de auto op om samen naar een theatervoorstelling te gaan. Ook de film, een concert of een museum behoren tot de opties.” Vooraf en tijdens de pauze drinkt Simone met haar gasten en ook de andere ouderen en vrijwilligers een drankje en na afloop worden ze weer veilig thuisgebracht. Samen met Simone zijn er door het hele land zo’n tweeduizend vrijwilligers bij Vier het Leven actief.

Ik vind het ontzettend leuk om te doen, het is echt een gezellige avond uit.

Wafels eten tot in de late uurtjes

Inmiddels is ze al bijna vijf jaar actief voor de organisatie. “Ik vind het ontzettend leuk om te doen, het is echt een gezellige avond uit. Daarnaast vind ik het belangrijk om een positieve bijdrage te leveren aan de maatschappij. Cultuur verbindt mensen en is daarom een mooie manier om het welzijn van ouderen te vergroten. Zelf heb ik geen grootouders meer en vind ik het prettig om toch in contact te blijven met de oudere generaties.”
De gasten vinden het ook gezellig met Simone. Komt ze in het theater oude bekenden van eerdere uitjes tegen, dan wordt er altijd een praatje gemaakt. Ze werd zelfs een keer na afloop van een avondje uit uitgenodigd door een gast voor koffie en wafels bij hem thuis. “Tot in de late uurtjes zaten we na te praten over de voorstelling en allerlei andere onderwerpen, met zelfgebakken wafels erbij.”

Oops

Voorafgaand aan zo’n avond uit, belt Simone de gasten op om zichzelf voor te stellen en afspraken te maken over het ophalen. Sommige gasten kent ze al van eerdere uitjes en anderen zijn nieuw. Er passen maximaal drie mensen in haar auto. “Zeker met een rollator erbij zit de auto snel vol.” Ze rijdt de auto voor de ingang van het theater om de mensen uit te laten stappen, parkeert ondergronds en komt dan naar boven gelopen naar de gasten, waarna ze samen de kaartjes gaan ophalen.
De gasten wachten altijd bij de ingang van het theater op Simone, met uitzondering van die keer dat ze eenmaal boven haar gasten niet meer kon vinden. “Ze stonden niet op de stoep, ze waren niet op de drukke kerstmarkt op het Vrijthof en de kaarten waren ook niet opgehaald. Ik begon me al zorgen te maken tot ik ineens één van hun stemmen hoorde vanuit het theatercafé. Bleken ze zonder kaarten langs de kaartcontrole naar binnen te zijn geglipt en zaten ze gezellig aan de koffie.” Na de voorstelling overkwam haar hetzelfde. Toen ze met de auto kwam voorrijden, waren de gasten weer nergens te bekennen. Ze bleken nog even met de cast van de musical op de foto te zijn gegaan. “Gelukkig gaat het normaal altijd goed!”